Fatih-Çarşamba civarında eski (Kâtip Muslihiddin) yeni Balat Mahallesi, Fethiye kapısı sokağı ile Fethiye Medrese arkası sokağı arasında kalan (Okulu binası585 m2, bahçesi391 m2olup, toplam 976 m2'dir. Tapu kaydında:278 pafta,1890 ada,35 parsel olarak görülen) dar ve uzun bir arsa üzerinde gösterilen medresenin, II. Selim'in kızı ve Sokullu Mehmet Paşa'nın eşi, İsmihan Sultan tarafından yaptırılmış olup. "Fethiye Medresesi" adıyla da anılan Sinan Paşa Medresesinin yanında ve Fethiye Camii avlusunda olduğu kaynaklardan anlaşılmaktadır.

             Safevilerle, Osmanlılar arasında süren uzun savaşlar sonucunda, Gürcistan ve Azarbaycanın Osmanlı topraklarına katılmasını kutlamak amacıyla, eski Pammakaristos Kilisesi, III. Murat'ın emriyle 1590' na doğru FETHİYE adıyla Camiye çevrilmiştir. III. Murat'ın Sadrazamlarından Sinan paşa ise medreseyi ikinci sadrazamlığının son yılları olan 1590-1591yıllarında yaptırmıştır.

Okulumuz 1903 Yılında Eğitim Öğretime Mederese olarak başlamış daha sonra,1911-1915 yılları arasında Osmanlı devletinin son Evkaf Nazırı ve Şeyhul İslamlarından Musa Kazım Efendiye hürmet için yeniden yaptırılan medresenin eskisi ile eş planlı olduğu tarihi haritalardan izlenmektedir. Medrese II. Meşrutiyet'le beraber medrese eğitiminde yapılan ıslahatla, dini ilimlerin yanı sıra pozitif ilimlerde öğretilmek istenen öğrencilere tahsis edilmiştir.

           1792 sayımında medresenin 9 odası olduğu kayıtlıdır. Medreseler, zemin seviyesinden yüksekte yapıldığı ve arka pencereleri bulunduğundan hava ve güneş alabilmekteydiler. Odalar üçer kişiyi bile barındırabilecek büyüklükte idi. 1914'de mükemmel durumda olan medrese dârülhilâfe kadrosuna alınmıştı. Yine 1792'de 9, 1869'da bir mezun ile 21  talebesi olan İsmihan Sultan Medresesi'nin, 1914'de Fethiye ile birlikte 40-50 kişi alabilecek kapasitede olduğu belirtilmiştir.

          Şimdilik İsmihan Sultan Medresesine ait bir tamir, bir de yeniden yapılma kaydına sahibiz. XX.yy. başlarındaki bu tamir, keşfine göre 3460 kuruşa çıkacaktı. 1914'de ise yanındaki Fethiye Medresesi ile birlikte yeni yapılmış olup 19 odaları bulunduğu belirtilmiştir.

        1918 sonlarında medresenin üç odası boş iken diğerlerinde yangın felâketzedeleri oturuyordu.

                                                   FETHİYE SİNAN PAŞA MEDRESESİ:

            Fethiye Camii avlusundaki iki medreseden biri Koca Sinan Paşa'ya aittir. Fethi müteakip buradaki kilise  (1591-92) yılına kadar eskisi gibi kilise olarak vazife görmüşse de bu tarihteki bir anlaşmazlık sonucu Sultan III. Murat tarafından camiye çevrilmiş, Sinan Paşa'da camiinin avlusuna bir medrese inşa ettirmiştir. Musılayı sahn derecesinde olan medrese "Fethiye Medresesi" adıyla da anılmakta ve bazı medrese listelerinde yalnız bu adı kaydedilmiş bulunmaktadır.

       Zeminden yüksekçe, arka pencereleri olduğundan hava ve güneş alabilen ve 1792'de 9 odalı, 1914'de yanındaki İsmihan Sultan Medresesi ile birlikte 19 odalı ve yeni yapılmış olarak görülen medrese 1914'de darülhilafe kadrosu içinde yer almıştı. 1918'de iyi durumda olan medresede Süleymaniye talebesi kalmaktaydı.

        Medrese yapıldığı tarihten XX.yy'a gelinceye kadar her halde birçok defalar tamir görmüş olmalıdır. XX.yy. başlarında yanındaki İsmihan Sultan Medresesi'yle birlikte burası da keşfine göre 2982 kuruş tutacağı tahmin olunan küçük bir tamir geçirmişti. 1911'de her iki medresenin de yeni yapılmış olduğu teftiş heyeti raporundan anlaşılmaktadır.

        Medreseler, Evkaf Nezareti Tamirat İşleri Müdürü ve baş mimarı Kemaleddin Bey tarafından çizilen planına göre, yanındaki İsmihan Sultan Medresesi'yle birlikte 1909-1914 arasında yeniden yapılmıştır. Yıldırım Yavuz'un tespitine göre yeni medrese, eski medresenin temellerinin durumuna göre geniş bir U biçiminde,  bodrumla birlikte iki katlı olarak planlanmıştır. Bodrum katı arka cephede görülmektedir. Medresenin bodrumuna girişin karşısındaki merdivenlerden inilir.

                                                      CUMHURİYET DÖNEMİ:

                Medrese II. Meşrutiyet'le beraber medrese öğreniminde yapılan ıslahatla, dini ilimlerin yanı sıra pozitif ilimler de öğretilmek istenen öğrencilere tahsis edilmiştir.3 Mart 1924 de kabul edilen "Tevhid-i Tedrisat Kanunu" sonucunda medreselerin kapatılması üzerine buradaki öğrenciler alınmış, boş kalan binaya "harikzede" adı verilen yangın felaketi geçirmiş insanlar yerleştirilmiştir.

               İstanbul 20. Okul başöğretmenlerinden emekli Asım Özel okulunu Milli Eğitime devrettikten sonra "Çandarlı Kara Halil Numune" okuluna müdür olarak tayin edilmiştir. Asım bey, bilahare eski ahşap bir binada eğitim yapan okuluna yeni ve sağlam bir bina aradı. Sonuçta harikzedelerin kalmakta olduğu Fethiye Medresesini boşalttırdı. Binada bazı onarımlar ve değişiklikler yaptırdı. Küçük odalar arsındaki duvarlar kaldırılarak, bina şimdiki durumuna getirildi. Bunların ardından 1924 yılına Çandarlı Kara Halil Numune Okulu, içinde bulunduğumuz binaya taşındı.

            Bir müddet sonra okul, 6.İlkokul, daha sonrada (1948-1949) "Fethiye İlkokulu" adını almıştır.1953 yılında "Fethiye l. İlkokulu" ve "Fethiye II.İlkokulu" olarak iki okul halinde anılmıştır. 1959 yılında II.Okul lağıv edilmiştir.

            Fethiye İlkokulu, 1995-1996 yılında, 8 yıllık Temel Eğitim Kanunun çıkmasından 1 yıl önce kesintisiz 8 yıllık eğitime geçmiş ve "Fethiye İlköğretim Okulu" adını almıştır.2012-2013 Eğitim-Öğretim yılında 4+4+4 diye bilinen 30.03.2012 tarih ve 6287 sayılı kanunla değiştirilen Eğitim Kanuna istinaden İmam Hatip Ortaokuluna dönüşmüştür.